ALUMNI VERLIEFD - Broerstraat herfst 2023 (2024)

JASON KROEZE (28)

BENTHE DE LA RUE (22)

bachelor biologie (2022),
docent op detacheringsbasis

JASON ‘In mijn jeugd had ik de gedachte: Als ik naar de universiteit ga, dan vind ik daar mijn vrouw. Dat is uitgekomen. Ik ben wel vrij laat naar de universiteit gegaan. Ik kon altijd goed leren, en ook goed praten, maar niet goed rekenen. Men zei vroeger over mij dat ik politicus moest worden of advocaat. Door dyscalculie kwam ik eerst op het mbo, richting autotechniek. In 2020 begon ik met rechten.

Ik kende Benthe van de kerk, maar we hadden amper contact. Ze appte me in april 2020 dat ze het boek The Godfather las. Ze wist dat ik dat ook mooi vond. Zij studeerde al aan de RUG. We spraken af samen naar de UB te gaan. Het was COVID, ze zei dat ze het zo jammer vond dat er verder zo weinig te doen was naast het studeren. De bioscopen waren wel open. Goodfellas speelde toen. Die film was precies in mijn straatje. Ik had hem al eens gezien, zij nog nooit. In november heb ik haar meegenomen naar Pathé.

We woonden allebei nog thuis, zij in Veendam, ik in Oudehorne, een dorp bij Gorredijk. Mijn moeder had al eens opgemerkt dat ik wel veel contact had met Benthe. Zij zei op een gegeven moment: “Hoe zou je het vinden als ze verkering zou krijgen met een andere jongen?” Dat was een zin die mij aan het denken zette. Bij de film pakte ik haar hand vast en toen is het allemaal gaan lopen. Onze eerste zoen heeft nog een maand op zich laten wachten. Op
25 december 2021 was het officieel. Een datum om te onthouden.

Vijf maanden later heb ik haar in Engeland ten huwelijk gevraagd. Netjes op mijn knieën in de tuin van kasteel Penshurst Place and Gardens. De ring zat in zo’n grote doos die uitstak in mijn zak, verschrikkelijk. Zij wist al hoe laat het was.

Ik moet bekennen dat ik van biologie vroeger op school bijna moest overgeven, zo verschrikkelijk vond ik het. Alle bètavakken. Ik keek uit naar geschiedenis, naar Nederlands, naar talen. Ik dacht ook altijd dat bèta’s stijve harken waren met wie je niet kon lachen. Die perspectieven zijn door Benthe helemaal veranderd.’

BENTHE ‘Elke dag is leuk met Jason. Hij is een alfa en ik een bèta. Maar we hebben een boel gemeenschappelijke interesses: geschiedenis, musea, gamen. Het matcht gewoon heel goed. Jason verveelt nooit.

Ik zag hem voor het eerst in 2014 op een congres van Jehova’s getuigen in Assen. Als hij geen Jehova’s getuige was geweest, was hij ook leuk, maar was ik niks met hem begonnen. Wij geloven in een eeuwig leven in het paradijs op aarde. Daar werken wij naartoe. Als je dat niet allebei gelooft is het moeilijk. Dan wil de een alles nú eruit halen en denkt de ander: Ik heb nog de eeuwigheid. Dan is het lastig als man en vrouw te lopen onder hetzelfde juk.

Carrière maken is niet ons doel. Wij vinden samenkomsten van de kerk belangrijker, en van huis tot huis gaan voor de prediking. Ik ben nu kostwinner, werk drie dagen op een school in Grijpskerk. Als Jason klaar is met de studie en aan het werk, wil ik een dag minder werken. Ik hoop dat hij snel klaar is, het collegegeld wordt ook steeds duurder.

Ik ging ze weleens langs, de jongens die ik kende. Zo van: Wie heeft er potentie? Als tienermeisje doe je dat. Jason is er ook nog, wist ik dan steeds. Ook als ik iemand anders leuk vond zat hij altijd in mijn achterhoofd.

Tijdens corona, in het voorjaar van 2020, begonnen we te appen. Die zomervakantie vroeg ik of hij zin had mee te gaan met een uitje met vrienden in Friesland. Hij zou starten met zijn rechtenstudie, ik met een minor kunstgeschiedenis naast biologie. Alles was online, maar de UB was open. We gingen er samen studeren en reserveerden plekken naast elkaar. Ik was er in de ochtend al en deed het meeste werk. En dan kwam hij ’s middags en dan hoefde ik niet meer zoveel te doen. We zaten bij het raam. Ik kon via het raam naar hem kijken zonder dat hij het merkte.

We zijn elkaars eerste. Ik ben nog jong, maar dat vind ik niet erg. We waren er klaar voor. En nu hebben we lekker lang samen.’